Έργο «ΦΑΙΔΩΝ» ή «περί ψυχής»
[110b]έγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ- τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς [110c] καταχρῶνται. ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐκ τοιούτων εἶναι, καὶ πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων∙ τὴν μὲν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι [καὶ] θαυμαστὴν τὸ κάλλος, τὴν δὲ χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου ἢ χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ἑωράκαμεν. καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἔκπλεα [110d] ὄντα, χρώματός τι εἶδος παρέχεσθαι στίλβοντα ἐν τῇ τῶν ἄλλων χρωμάτων ποικιλίᾳ, ὥστε ἕν τι αὐτῆς εἶδος συνεχὲς ποικίλον φαντάζεσθαι.
[μετάφραση:]
Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη είναι, αν την έβλεπε κανείς από ψηλά, σαν τις σφαίρες (μπάλες ποδοσφαίρου)* που είναι από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος . Δηλαδή είναι πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το
καθένα, ενώ τα χρώματα που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι μας εδώ, δεν είναι παρά απομιμήσεις εκείνων των χρωμάτων.
Εκεί λοιπόν όλη η γη είναι χρωματισμένη απ αυτά τα χρώματα, που είναι πιο λαμπερά και καθαρά από τα εδώ. Κάποιο μέρος της είναι πορφυρό και καταπληκτικό στην ομορφιά, ένω άλλο χρυσωπό, άλλο λευκότερο από το γύψο και το χιόνι, και έτσι είναι χρωματισμένη και με τα άλλα χρώματα, και ακόμα περισσότερα, και ωραιότερα από όσα εμείς έχουμε δει. Γιατί ακόμα και οι κοιλότητες της που είναι γεμάτες αέρα και νερό, παίρνουν μια απόχρωση λαμπερή μέσα στην ποικιλία των άλλων χρωμάτων, ώστε να δίνει την εντύπωση μιας ενιαίας εικόνας πολύχρωμης.
*(μπάλες ποδοσφαίρου: υπάρχει αρχαίος Αμφορέας που δείχνει αρχαίο Έλληνα να κάνει
«γκελάκια». Το έκθεμα αυτό βρίσκεται στο μουσείο της Ουαλίας, δείτε επίσης το άρθρο ΕΠΙΣΚΥΡΟ στο blog).
Ο Σωκράτης δίνει τον νόμο της Βαρύτητος
Έργο «ΦΑΙΔΩΝ» ή περί ψυχής 109a
Αρχαιο κείμενο:
Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ δ' ὅς, ἐγὼ ὡς πρῶτον μέν, εἰ ἔστιν
ἐν μέσῳ τῷ οὐρανῷ περιφερὴς οὖσα, μηδὲν αὐτῇ δεῖν μήτε
ἀέρος πρὸς τὸ μὴ πεσεῖν μήτε ἄλλης ἀνάγκης μηδεμιᾶς
τοιαύτης, ἀλλὰ ἱκανὴν εἶναι αὐτὴν ἴσχειν τὴν ὁμοιότητα
τοῦ οὐρανοῦ αὐτοῦ ἑαυτῷ πάντῃ καὶ τῆς γῆς αὐτῆς τὴν
ἰσορροπίαν. ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ
τεθὲν οὐχ ἕξει μᾶλλον οὐδ' ἧττον οὐδαμόσε κλιθῆναι,
ὁμοίως δ' ἔχον ἀκλινὲς μενεῖ. πρῶτον μὲν τοίνυν, ἦ δ' ὅς,
τοῦτο πέπεισμαι.
Μετάφραση
έχω πεισθεί λοιπόν , ότι η γη είναι σφαιρική και δεν έχει ανάγκη ούτε αέρος ούτε άλλου στηρίγματος δια να μην πέσει. Αλλά αρκεί δια να συγκρατείται η ομοιογένεια του ουρανού αυτού, προς εαυτόν σε όλα τα σημεία και η ισορροπία αυτής της ίδιας της γης, επειδή κάθε πράγμα που ισορροπεί εντός ομοιογενούς περιβάλλοντος που και αυτό τελεί εν ισορροπία δεν μπορεί να κλίνει προς καμία πλευρά και θα παραμείνει ακλινές δηλ αμετακίνητο.
Νόμος βαρύτητος: F=G*m1m2/r^2
Υ.Γ.
Σωκράτης (470 π.Χ. ‐ 399 π.Χ.) ενώ ο ΙΣΑΑΚ Νεύτων (1643 – 1727)… πράγμα που σημαίνει ότι ο Σωκράτης είναι φύση αδύνατον να αντέγραψε τον Νεύτωνα
Αρχαιο κείμενο:
Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ δ' ὅς, ἐγὼ ὡς πρῶτον μέν, εἰ ἔστιν
ἐν μέσῳ τῷ οὐρανῷ περιφερὴς οὖσα, μηδὲν αὐτῇ δεῖν μήτε
ἀέρος πρὸς τὸ μὴ πεσεῖν μήτε ἄλλης ἀνάγκης μηδεμιᾶς
τοιαύτης, ἀλλὰ ἱκανὴν εἶναι αὐτὴν ἴσχειν τὴν ὁμοιότητα
τοῦ οὐρανοῦ αὐτοῦ ἑαυτῷ πάντῃ καὶ τῆς γῆς αὐτῆς τὴν
ἰσορροπίαν. ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ
τεθὲν οὐχ ἕξει μᾶλλον οὐδ' ἧττον οὐδαμόσε κλιθῆναι,
ὁμοίως δ' ἔχον ἀκλινὲς μενεῖ. πρῶτον μὲν τοίνυν, ἦ δ' ὅς,
τοῦτο πέπεισμαι.
Μετάφραση
έχω πεισθεί λοιπόν , ότι η γη είναι σφαιρική και δεν έχει ανάγκη ούτε αέρος ούτε άλλου στηρίγματος δια να μην πέσει. Αλλά αρκεί δια να συγκρατείται η ομοιογένεια του ουρανού αυτού, προς εαυτόν σε όλα τα σημεία και η ισορροπία αυτής της ίδιας της γης, επειδή κάθε πράγμα που ισορροπεί εντός ομοιογενούς περιβάλλοντος που και αυτό τελεί εν ισορροπία δεν μπορεί να κλίνει προς καμία πλευρά και θα παραμείνει ακλινές δηλ αμετακίνητο.
Νόμος βαρύτητος: F=G*m1m2/r^2
Υ.Γ.
Σωκράτης (470 π.Χ. ‐ 399 π.Χ.) ενώ ο ΙΣΑΑΚ Νεύτων (1643 – 1727)… πράγμα που σημαίνει ότι ο Σωκράτης είναι φύση αδύνατον να αντέγραψε τον Νεύτωνα
Πρώτος νόμος του Νεύτωνα απο τον Αριστοτέλη
ΙΣΑΑΚ Νευτων:
Άν το διανυσματικό άθροισμα των δυνάμεων, των επιδράσεων που ασκούνται σε ένα σώμα, είναι μηδέν τότε και η μεταβολή της ταχύτητας του θα είναι, επίσης, μηδενική (ή αλλιώς η ταχύτητα του παραμένει σταθερή)..
Μαθηματική Έκφραση:
Αριστοτέλης:
-Άπαντα 42 Φυσική Ακρόασις (Φυσικά) βιβλίο Δ´Εκδόσεις κάκτος
σελ 136 -137 (γράφτηκε με τα ξὺ 384 καὶ 322 π.Χ.):
«ἔτι οὐδεὶς ἂν ἔχοι εἰπεῖν διὰ τί κινηθὲν στήσεταί που· τί γὰρ μᾶλλον ἐνταῦθα ἢ ἐνταῦθα; ὥστε ἢ ἠρεμήσει ἢ εἰς ἄπειρον ανάγκη φέρεσθαι, ἐὰν μή τι ἐμποδίσῃ κρεῖττον.».
Άν το διανυσματικό άθροισμα των δυνάμεων, των επιδράσεων που ασκούνται σε ένα σώμα, είναι μηδέν τότε και η μεταβολή της ταχύτητας του θα είναι, επίσης, μηδενική (ή αλλιώς η ταχύτητα του παραμένει σταθερή)..
Μαθηματική Έκφραση:
Αριστοτέλης:
-Άπαντα 42 Φυσική Ακρόασις (Φυσικά) βιβλίο Δ´Εκδόσεις κάκτος
σελ 136 -137 (γράφτηκε με τα ξὺ 384 καὶ 322 π.Χ.):
«ἔτι οὐδεὶς ἂν ἔχοι εἰπεῖν διὰ τί κινηθὲν στήσεταί που· τί γὰρ μᾶλλον ἐνταῦθα ἢ ἐνταῦθα; ὥστε ἢ ἠρεμήσει ἢ εἰς ἄπειρον ανάγκη φέρεσθαι, ἐὰν μή τι ἐμποδίσῃ κρεῖττον.».
ΠΛΑΤΩΝ Αναφορά στην Αμερικάνικη Ήπειρο
έργο «Τίμαιος κ Κριτίας»
[24e] ἓν ὑπερέχει μεγέθει καὶ ἀρετῇ∙ λέγει γὰρ τὰ γεγραμμένα
ὅσην ἡ πόλις ὑμῶν ἔπαυσέν ποτε δύναμιν ὕβρει πορευο-
μένην ἅμα ἐπὶ πᾶσαν Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν, ἔξωθεν ὁρμη-
θεῖσαν ἐκ τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγους. τότε γὰρ πορεύσιμον
ἦν τὸ ἐκεῖ πέλαγος∙ νῆσον γὰρ πρὸ τοῦ στόματος εἶχεν ὃ
καλεῖτε, ὥς φατε, ὑμεῖς Ἡρακλέους στήλας, ἡ δὲ νῆσος ἅμα
Λιβύης ἦν καὶ Ἀσίας μείζων, ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας
νήσους τοῖς τότε ἐγίγνετο πορευομένοις, ἐκ δὲ τῶν νήσων
[25a] ἐπὶ τὴν καταντικρὺ πᾶσαν ἤπειρον τὴν περὶ τὸν ἀληθινὸν
ἐκεῖνον πόντον. τάδε μὲν γάρ, ὅσα ἐντὸς τοῦ στόματος οὗ
λέγομεν, φαίνεται λιμὴν στενόν τινα ἔχων εἴσπλουν∙ ἐκεῖνο
δὲ πέλαγος ὄντως ἥ τε περιέχουσα αὐτὸ γῆ παντελῶς ἀληθῶς
ὀρθότατ’ ἂν λέγοιτο ἤπειρος. ἐν δὲ δὴ τῇ Ἀτλαντίδι νήσῳ
ταύτῃ μεγάλη συνέστη καὶ θαυμαστὴ δύναμις βασιλέων,
κρατοῦσα μὲν ἁπάσης τῆς νήσου, πολλῶν δὲ ἄλλων νήσων
καὶ μερῶν τῆς ἠπείρου∙ πρὸς δὲ τούτοις ἔτι τῶν ἐντὸς τῇδε
[μετάφραση]
Υπάρχει όμως ένα που τα ξεπερνά όλα σε μεγαλείο και αρετή. Τα αρχεία μας αναφέρουν ότι η πόλη σας αναχαίτισε κάποτε μια μεγάλη δύναμη που είχε επιτεθεί με αλαζονεία εναντίον όλης της Ευρώπης και της Ασίας ξεκινώντας απ' έξω, από τον Ατλαντικό ωκεανό. Οι άνθρωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν εκείνη την εποχή στον ωκεανό, γιατί αμέσως μετά το στόμιό του ―που, όπως μαθαίνω, εσείς το ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες― υπήρχε ένα νησί μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί (Ατλαντίδα). Οι ταξιδιώτες της εποχής περνούσαν από αυτό στα άλλα νησιά και από εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο που περιβάλλει αυτήν την πραγματικά αχανή θάλασσα. Όλα τα μέρη που βρίσκονται μέσα από το στόμιο που λέγαμε φαίνονται σαν λιμάνι με στενή είσοδο∙ το πέλαγος όμως που εκτείνεται έξω από το στόμιο είναι πραγματικό πέλαγος∙ και η στεριά που το περικλείει θα έλεγε κανείς ότι αξίζει να ονομαστεί "ήπειρος", στην κυριολεξία του όρου. Σ' αυτό το νησί, την Ατλαντίδα, δημιουργήθηκε κάτω από βασιλική εξουσία μια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη που κυριάρχησε σε όλο το νησί καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και μέρη της απέναντι ηπείρου (Αμερικής).
-Η συζήτηση είναι μεταξύ του Σόλωνα και του Αιγύπτιου πρεσβύτερου ιερέα στην Σαίδα
της Αιγύπτου περίπου το 600 π.Χ.
[24e] ἓν ὑπερέχει μεγέθει καὶ ἀρετῇ∙ λέγει γὰρ τὰ γεγραμμένα
ὅσην ἡ πόλις ὑμῶν ἔπαυσέν ποτε δύναμιν ὕβρει πορευο-
μένην ἅμα ἐπὶ πᾶσαν Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν, ἔξωθεν ὁρμη-
θεῖσαν ἐκ τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγους. τότε γὰρ πορεύσιμον
ἦν τὸ ἐκεῖ πέλαγος∙ νῆσον γὰρ πρὸ τοῦ στόματος εἶχεν ὃ
καλεῖτε, ὥς φατε, ὑμεῖς Ἡρακλέους στήλας, ἡ δὲ νῆσος ἅμα
Λιβύης ἦν καὶ Ἀσίας μείζων, ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας
νήσους τοῖς τότε ἐγίγνετο πορευομένοις, ἐκ δὲ τῶν νήσων
[25a] ἐπὶ τὴν καταντικρὺ πᾶσαν ἤπειρον τὴν περὶ τὸν ἀληθινὸν
ἐκεῖνον πόντον. τάδε μὲν γάρ, ὅσα ἐντὸς τοῦ στόματος οὗ
λέγομεν, φαίνεται λιμὴν στενόν τινα ἔχων εἴσπλουν∙ ἐκεῖνο
δὲ πέλαγος ὄντως ἥ τε περιέχουσα αὐτὸ γῆ παντελῶς ἀληθῶς
ὀρθότατ’ ἂν λέγοιτο ἤπειρος. ἐν δὲ δὴ τῇ Ἀτλαντίδι νήσῳ
ταύτῃ μεγάλη συνέστη καὶ θαυμαστὴ δύναμις βασιλέων,
κρατοῦσα μὲν ἁπάσης τῆς νήσου, πολλῶν δὲ ἄλλων νήσων
καὶ μερῶν τῆς ἠπείρου∙ πρὸς δὲ τούτοις ἔτι τῶν ἐντὸς τῇδε
[μετάφραση]
Υπάρχει όμως ένα που τα ξεπερνά όλα σε μεγαλείο και αρετή. Τα αρχεία μας αναφέρουν ότι η πόλη σας αναχαίτισε κάποτε μια μεγάλη δύναμη που είχε επιτεθεί με αλαζονεία εναντίον όλης της Ευρώπης και της Ασίας ξεκινώντας απ' έξω, από τον Ατλαντικό ωκεανό. Οι άνθρωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν εκείνη την εποχή στον ωκεανό, γιατί αμέσως μετά το στόμιό του ―που, όπως μαθαίνω, εσείς το ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες― υπήρχε ένα νησί μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί (Ατλαντίδα). Οι ταξιδιώτες της εποχής περνούσαν από αυτό στα άλλα νησιά και από εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο που περιβάλλει αυτήν την πραγματικά αχανή θάλασσα. Όλα τα μέρη που βρίσκονται μέσα από το στόμιο που λέγαμε φαίνονται σαν λιμάνι με στενή είσοδο∙ το πέλαγος όμως που εκτείνεται έξω από το στόμιο είναι πραγματικό πέλαγος∙ και η στεριά που το περικλείει θα έλεγε κανείς ότι αξίζει να ονομαστεί "ήπειρος", στην κυριολεξία του όρου. Σ' αυτό το νησί, την Ατλαντίδα, δημιουργήθηκε κάτω από βασιλική εξουσία μια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη που κυριάρχησε σε όλο το νησί καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και μέρη της απέναντι ηπείρου (Αμερικής).
-Η συζήτηση είναι μεταξύ του Σόλωνα και του Αιγύπτιου πρεσβύτερου ιερέα στην Σαίδα
της Αιγύπτου περίπου το 600 π.Χ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)