Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως:
«ἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέει»/«ἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέει».
Στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός, στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ.
(ΣΤΗΝ 2η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ "ΛΟΓΙΣΤΗΣ" ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ, ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ).
ΤΟΤΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ.
